تأثیر مکمل ویتامین d بر بهبود شاخص های گلایسمیک در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲

مقدمه: دیابت نوع 2 و کمبود ویتامین d هر دو از بیماری های شایع هستند. پژوهش های پرشمار ارتباط میان این دو را بررسی کرده اند، ولی یافته های آن ها مغشوش و گاه متناقض بوده اند. هدف این مطالعه، بررسی تأثیر مکمل ویتامین d بر روی بهبود پارامترهای گلایسمیک در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 بود. روش ها: در یک کارآزمایی بالینی دوسو کور تصادفی شده 60 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 همسان شده از نظر سن، جنس، شاخص توده ی بدنی و میزان کنترل دیابت به دو گروه 30 نفره تقسیم شدند. بیماران گروه مورد به مدت 12 هفته و ویتامین d خوراکی با دوز هر هفته 50000 واحد دریافت کردند. در همین مدت به گروه شاهد دارونما داده شد. یافته ها: سن بیماران مورد مطالعه بین 34 تا 76 سال با میانگین 7/10 ± 55 سال بود. درآغاز مطالعه ارتباط معنی داری میان غلظت سرمی hba1c و 25 هیدروکسی ویتامین d در بیماران دیده نشد. در پایان مطالعه دریافت مکمل ویتامینd تأثیر معنی داری بر روی غلظت سرمی قند خون ناشتا، قند خون 2 ساعت پس از غذا، hba1c و پروفایل لیپید نداشت. نتیجه گیری: تجویز مکمل ویتامین d (000/50 واحد در هفته به مدت 12 هفته) تأثیری بر شاخص های گلایسمیک و لیپیدهای بیماران دیابتی نوع 2 نداشت.